وبگاه شخصی سید جواد واحدی

کافه نشینی نیز عالمی دارد.

  تنها در مکانی شاعرانه گوشه کز کردن و قهوه نوشیدن نشستن نیز عالمی دارد.

هر چند این کافه نشینی و ادا و اصول های به ظاهر هنرمندانه تلخی هایی را در بر دارد.

دختران به ظاهر متمدن که با حضورشان بارقه هایی از امید را به پسران به ظاهر متمدن می بخشند، آن هم از کیسه خلیفه.

آن جا که تقلید از غرب را اسوه و راهنما می داند و فرهنگ هزار ساله خود را، فرهنگ غنی شرق را با آن کلمات انگلیسی آمیخته بافارسی که به طرز مسخره ای به واژه های هر دو زبان بی رحمی می کنند، به سخره می گیرند.

دیگر گمان نمی کنم جایی برای هنرمندی که برای هنر می کوشد باقی بماند.

همه اینان را به خوبی می دانم لیک گویی آرامشی را نصیبم می کند.